top of page

Oxytocine, Lammetjes & Liefde: Een Moedermoment om Nooit te Vergeten

  • Foto van schrijver: Daphne Geniet
    Daphne Geniet
  • 3 feb
  • 2 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 6 dagen geleden

Moeder met baby in haar armen kijkt ontroerd naar lammetjes in de lentezon.

...of: hoe een lammetje mijn borsten activeerde.


“Mama, hoe heet dat ook alweer, toen er melk uit je tiet spoot omdat je naar de lammetjes keek?”


Sinne kijkt me nieuwsgierig aan. Benji heeft zich als een pluizig hoopje geluk in Sinnes armen genesteld, zijn oogjes halfdicht van tevredenheid.

“Ik voel mijn hart helemaal warm worden," zegt ze dromerig.


Mijn gedachten dwalen af naar een zonnige lentedag in 2014, een maand na Sinnes geboorte. We stonden bij een weiland vol dartelende lammetjes. Van die wollige knuffelbolletjes die wiebelend hun eerste sprongetjes maken. Ik smolt bij het zien van zoveel schattigs.


Oké, ik smelt sowieso van alle baby-dieren, of het nu om kuikentjes, aapjes of krokodilletjes gaat. Op een afstandje keek ik toe.


Terwijl mijn moederhart overstroomde van liefde en ik alleen nog maar “ooooh’s” en “aaaaaah’s” kon uitbrengen, gebeurde er iets wonderlijks in mijn brein: een scheutje oxytocine maakte zich los. Je weet wel, het knuffelhormoon dat zorgt voor een gevoel van verbinding - en bij borstvoeding de toeschietreflex activeert.


“Let’s lactate!” riep mijn brein enthousiast.


Blijkbaar werkt in mijn lichaam alles naar behoren, want mijn lijf hoefde niet lang na te denken.


PFFFFFT!


Een spontane melkfontein uit mijn tiet.


Huh??


Sinds wanneer reageren mijn borsten op baby-dieren?!


En weet je wat het mooiste was? Ik schaamde me niet eens. Zelfs niet voor de twee grote, natte plekken op mijn shirt, waarmee ik nog een paar kilometer moest rondlopen tot ik thuis was.


Ik voelde alleen maar liefde. En verwondering om dit biologische samenspel tussen brein, borst en babygevoel.


Ik kijk naar Sinne en Benji, haar trouwe pluizenbol, samen een schilderijtje van liefde. Ooit vertelde ik haar dit verhaal. Bijzonder dat ze het onthouden heeft.


“Oxytocine bedoel je?” zeg ik gniffelend.

“Ja! Dat is het!” knikt ze, terwijl haar ogen oplichten, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

“Dat voel ik nu. Ik voel dat Benji mij knuffelt. We zijn samengesmolten.”


Kind knuffelt haar hond

 

Zin in meer wonderlijke verhalen uit Zonnerijk?

Schrijf je in voor mijn Genietmail, mijn wekelijkse knuffelhormoon direct in je inbox (maximaal 1 keer per week). Met persoonlijke verhalen, warme waarheden en speelse inspiratie voor jouw eigen pad.


Als welkom krijg je Het Liefdesvirus, mijn sprankelende e-magazine én trots, inclusief een vleugje heilige rebellie.


Verwacht bijwerkingen zoals:

✅ het gevoel dat je ziel een wiegje is geworden

✅ een plotselinge neiging om je hart open te stellen voor het onverwachte

✅ het zachte besef dat liefde je superkracht is


Meld je hier aan  en laat je hart een dansje maken!

Comments


bottom of page